خوشحالم :
خوشحالم که غرق در چالش بی امانم برای به تصویر کشیدن پنجره ای در قلب آنانی که احساس دارند.
شادم که با وجودکنایه ها و تخریب ها، هنوز هم می فهمم و ترانه زندگی می کنم.
شادم که می توانم با درک بهتر ترانه دستان تمام بزرگان عرصه ی ترانه را ببوسم.
امید بر این دارم که ترانه هایم روزی مجال اجرا بیابند و از اثری نوشتاری به اثری شنیداری تبیل شوند.
دور نیست زمانی که حرف هایی هم برای گفتن باشد.
امید صبری
بهمن ماه سال 1389
نظرات شما عزیزان:
|